Surat Cinta untuk Si Penjual Kuih

*Amaran keras : Maaf di atas penggunaan bahasa yang terlampau gewdiq!


Assalamualaikum....


Hai awak yang selalu tolong mak awak jual kuih dekat Bazar Ramadhan yang bertempat di depan Kompleks PKNS Bandar Baru Bangi. Awak tau tak, kite suke awak. Kite selalu beli kuih dekat awak tapi mak awak yang bungkuskan. *Ciss...

inilah kuih yang mak awak buat tu. ceeeedap cangat!

 

Hari-hari mesti kita beli kuih Sri Ayu dekat awak sebab kedai awak je yang jual kuih tiga singgit. Kedai lain sume mahal nak mampos suke cekik darah. Di samping membeli kuih awak, saya sempat jeling-jeling dekat awak yang tengah buat apam balik tu. Hikhikhik.



Awak nak tau kenapa kite suke awak? Sebab kan.....awak ni sweet. Awak nampak macam budak baik. Comel je bile awak cakap "Ibu ibu..tolong bungkuskan kuih die ni singgit."
Oh...comelnye awak. Rase nak lempang-lempang je pipi awak tu. Paangg!!!
Awak nampak tulus dan ikhlas serta tabah tolong mak awak jual kuih dekat bazar tanpa rasa segan. Sangat sesuai jadi ketua keluarga.



Nanti kan, kalau kite dah kawen, boleh la mak awak buatkan kuih Sri Ayu tu dekat saya hari-hari. Eh..err...maksud saya nanti boleh la saya belajar buat kuih tu dekat mak awak. Heee....
Nanti kite letak nama anak kite Siti Nur Sri Ayu ye.



Oklah awak....saya berhenti setakat ini saja. Disini saya sertakan sekali sekeping gambar awak yang saya tangkap secara serang hendap. Maaf..gambar agak blur sebab saya neves waktu tu.
Semoga awak terus menjual kuih dekat situ sampai puasa yang last nanti. Jangan naikkan harga kuih tau. Jangan jadik macam orang lain ade yang jual kuih 5 dua ringgit, ade yang satu nam posen pon ade. Gile mahal. Tak sedap pulak tu. Dosa je die buat camtu kat pelanggan die. Awak punye gerai je yang tetap menjadi idaman hati kite. Ingat tu, saya tetap di sisi awak sampai puasa yang last nanti.
Ok..bai awak. xoxo

Yang benar,

Pecah kaca,
Pecah gelas,
Kalau awak baca blog saya,
Ketahuilah...saya tulis dengan ikhlas. =)

4 JENIS MANUSIA YANG DATANG ISI MINYAK

attn. to SHELL user!

*Ini adalah pengalaman aku sepanjang aku jadik cashier dekat SHELL.
Memang ini adalah perkara biasa yang berlaku hari-hari dan ye...kalau anda adalah pengguna Shell yang bijak, hentikanlah perbuatan ini. =__="





1. Kau bagi je duit dekat kaunter tanpa cakap pape.

"........................................................................."

Adakah kau dilahirkan bisu atau kau nak buat amal jariah dengan memberi duit tu dekat cashier?





2. Kau bagi duit kau dekat kaunter dan dengan bangganye kau laungkan jenis kereta/motor yang kau pakai atau pun kau cuma bagitau nombor plat kereta/motor kau.

"Kak....yang kereta kancil turbo kaler pink tu ek. Alaaa....yang depan kete mevi tu. Seploh ringgit ek kak." 

Ye...memang kereta kau sorang je dekat pam tu. o_O





3. Kau bagi duit kau dekat kaunter lantas kau sebutkan kenderaan kau di pam berapa dan ........... kau terus tunggu ...... dan tunggu............

Kau memang seorang yang setia. Kau akan pastikan si cashier betul-betul dah key in duit kau ape jadah sume sampai kau nak dengar cashier cakap "Err...dah boleh isi da." What theee......





4. Dan bila kawan-kawan aku dapat tau aku jadik cashier dekat Shell, kebiasaan ayat diorang adalah;

"Waahh....boleh la dapat minyak free kan" 

=_____________=

Ye...ye...aku memang keje untuk kawan-kawan dapat minyak free. Shell tu memang bapak aku yang punye.





Secara konklusinya, aku rindukan bangla-bangla dekat Shell tu. :')

Dan aku juga rindukan Dunkin Donut free waktu keje malam.
Ye...tersangat rindu oh oh...







 *bapak lame gile aku tak update blog weh. dah bau kepam da blog aku ni.